ಮೊನ್ನೆ ಜನವರಿ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದರ ಭಾನುವಾರ ಸಿರ್ಸಿಗೆ ಬರಬೇಕೆಂದು ಉಮ್ಮಚ್ಗಿ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ನಾನು, ಹರ್ಷ ಹಾಗು ರವೀಂದ್ರ ಬಸ್ಸಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿಯೇ ಯಲ್ಲಾಪುರ ಕಡೆಯಿಂದ ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಗಂಡು ಬಸ್ಸೊಂದು ಬಂದು ನಿಂತಿತು.
ನಾನಂತು ಗಂಡು ಬಸ್ಸನ್ನು ನೋಡದೇ ಅದೆಷ್ಟೋ ದಿನಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಈಗೇನಿದ್ದರೂ ಹೆಣ್ಣುಬಸ್ಸುಗಳದ್ದೇ ಕಾರು-ಬಾರು. ಹಾಗೆಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಬಸ್ಸೇರಿದವನು, ಅದನ್ನೇ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಿ ಹೇಳಿದೆ. ಮೊದಲು ಅವರಿಗೆ ಅದೇನೆಂದು ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೂ, ಬಿಚ್ಚಿ ಹೇಳಿದ ಮೇಲೆ 'ಗಂಡು ಬಸ್ಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕುಗ್ಗಿದೆ' ಯೆಂದು ಅವರೂ ಒಪ್ಪಿದರು.
ಮೊದಲೆಲ್ಲಾ ಬರೀ ಗಂಡು ಬಸ್ಸುಗಳೇ ಇರುತ್ತಿದ್ದವು. ಬಹುಷಃ, ನಾನು ಮೊಟ್ಟಮೊದಲು ಹೆಣ್ಣು ಬಸ್ಸನ್ನು ನೋಡಿದ್ದು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿಯೇ ಇರಬೇಕು. ಈಗೀಗ ಊರಕಡೆಗೂ ಹೆಣ್ಣುಬಸ್ಸುಗಳೇ ತುಂಬಿಹೋಗಿವೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಅವನ್ನೇ ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಾರೇನೋ?!
ಗಂಡು ಬಸ್ಸಿಗಳಿಗಾದರೆ ಹಿಂದುಗಡೆ ಮಾತ್ರ ಬಾಗಿಲು. ಈಗೀಗ ಬರುತ್ತಿರುವ ಬಸ್ಸುಗಳಿವೆಯಲ್ಲ, ಸಿಟಿ ಬಸ್ಸುಗಳಂತವು; ಎರಡು ಬಾಗಿಲಿನವು. ಅವು ಹೆಣ್ಣು ಬಸ್ಸುಗಳು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವಕ್ಕೆ ಎರಡು ಬಾಗಿಲುಗಳು.
ಮುಂದುಗಡೆಯಿಂದಲೂ ಹತ್ತಬಹುದು, ಹಿಂದುಗಡೆಯಿಂದಲೂ ಹತ್ತಬಹುದು.
Wednesday, January 31, 2007
Tuesday, January 30, 2007
ತಡಿ ತಡಿ ಅಂದಿ , ಕೇಳಿದ್ನಿಲ್ಲೆ.....
೧. ಮಲೆನಾಡಿನ ಯಾವುದೋ ವಿಶೇಷದ ಮನೆ,
" ತಡಿ ತಡಿ ಅಂದಿ , ಕೇಳಿದ್ನಿಲ್ಲೆ, ಗಡ್ ಬಡೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕ್ಭುಟ, ಹರ್ದೋಗವನೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ!"
(ಅಪ್ಪೆ ಹುಳಿ ಬಡಿಸಿದ ಮಾಣಿಯನ್ನು ಬೈದುಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ)
೨."ತೋ, ಒಂದೂ ಏಳ್ತಾ ಇಲ್ಲೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ, ಆ ಭಟ್ರಿಗಾರೂ ಒಂದು ಎದ್ದಿದ್ರೆ ಸಾಕಾಗಿತ್ತು!"
(ಶ್ರಾದ್ಧದ ದಿನ ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ "ತೊಡದೇವು" ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಂಗಸರು:)
೩.
"ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ತಂಕ ಅಷ್ಟೇನೂ ಚೊಲೋ ಆಗಲ್ಲೆ , ಆದ್ರೆ ಬೆಳ್ಗಿನ್ ಜಾವದಲ್ಲಿ ಆ ಹೆಗ್ದೇರು ಮಂಡಿ ಹಚ್ಚಿ ಮಾಡ್ದಾ ನೋಡು, ಎಂತಾ ಮಾಡ್ದ್ವೇ! ಯಂಗಂತೂ ಅವು ಮಾಡಿದ್ದು ಸಾಕು ನೋಡು, ನಿಂಗೆ?!"
(ಯಕ್ಷಗಾನ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಹುಡುಗಿಯರಿಬ್ಬರು ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಿದ್ದು!)
೪. "ಅಲ್ಲಾ ಭಾವಯ್ಯಾ, ನಿನಗೇಳದು ಯಂಗೆ ಎದ್ದಿದ್ದಿದ್ರೆ, ಜಡದು ಕಾಣಸ್ತಿದ್ದಿ ಮಾರಾಯ!! ಚೆ!"
(ಇಸ್ಪೀಟು ಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಮಾತುಕತೆ!)
೫. "ಭಾವ ನೀನು ಯನ್ನ ಹತ್ರ ಮಲ್ಕ್ಯತ್ತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹಾಸ್ಗೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಿದ್ದಿ. ನೀ ನೋಡಿರೆ ಬೆಳತಂಕ ಆಟ ಆಡಿದ್ದೆ!"
( ಬೆಳಗಿನ ವರೆಗೂ ಇಸ್ಪೀಟು ಆಡಿದ ಭಾವನನ್ನ ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಾದಿನಿ..
೬. "ಅವು ಮಾಡ್ತೀ ಮಾಡ್ತೀ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಡಿಗೂ ಮಾಡಿದ್ವೇ ಇಲ್ಲೆ ನೋಡೇ ಅತ್ಗೆ! ನಾನು ಕಾದಿದ್ದೇ ಬಂತು!"
(ಫೋನು)
೭. ೮೦ರ ಅಜ್ಜಿಯೊಂದು ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಗೊಣಗುತ್ತಿತ್ತು!
" ಮನ್ನೆ ಮನೆಲಿ ಸತ್ನಾರಣ್ ಕತೆ, ಜನಾ ಅಂದ್ರೆ ಜನ, ಯಾನು ಕಚ್ಚೆನ ತೊಳ್ದು ಹಿತ್ಲಾಕಡೆ ನ್ಯಾಲೆ ಮೇಲೆ ವಣ್ಸಿದಿದ್ದಿ, ಸುಬ್ರಾಯನೋ ಎಂತೋ ಅಲ್ಲೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದಿದ್ದ, ಬೆಳ್ಗೆ ಬೆಗ್ಗನೆ ಕತ್ಲೇಲೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂಡು ಕಚ್ಚೆ ಸುತ್ತಿದ್ದಿ, ತುರ್ಕೇ ಅಂದ್ರೆ ತುರ್ಕೇ! ಕಡಿಗೆ ನೋಡಿರೆ ಹುಚ್ಚೂ ಮುಂಡೆ ಮಕ್ಳು, ಯನ್ ಕಚ್ಚೆ ಕೊಚ್ಚಿ ಕವಳದ್ ಬಟ್ಲಾಗೆ ಇಟಿದ, ಯಾನು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪು ಸುತ್ತಿಗಿದಿ,!!
" ತಡಿ ತಡಿ ಅಂದಿ , ಕೇಳಿದ್ನಿಲ್ಲೆ, ಗಡ್ ಬಡೆ ಮಾಡಿ ಹಾಕ್ಭುಟ, ಹರ್ದೋಗವನೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ!"
(ಅಪ್ಪೆ ಹುಳಿ ಬಡಿಸಿದ ಮಾಣಿಯನ್ನು ಬೈದುಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿ)
೨."ತೋ, ಒಂದೂ ಏಳ್ತಾ ಇಲ್ಲೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ, ಆ ಭಟ್ರಿಗಾರೂ ಒಂದು ಎದ್ದಿದ್ರೆ ಸಾಕಾಗಿತ್ತು!"
(ಶ್ರಾದ್ಧದ ದಿನ ಅಡುಗೆಮನೆಯಲ್ಲಿ "ತೊಡದೇವು" ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹೆಂಗಸರು:)
೩.
"ಬೆಳಗಿನ ಜಾವದ ತಂಕ ಅಷ್ಟೇನೂ ಚೊಲೋ ಆಗಲ್ಲೆ , ಆದ್ರೆ ಬೆಳ್ಗಿನ್ ಜಾವದಲ್ಲಿ ಆ ಹೆಗ್ದೇರು ಮಂಡಿ ಹಚ್ಚಿ ಮಾಡ್ದಾ ನೋಡು, ಎಂತಾ ಮಾಡ್ದ್ವೇ! ಯಂಗಂತೂ ಅವು ಮಾಡಿದ್ದು ಸಾಕು ನೋಡು, ನಿಂಗೆ?!"
(ಯಕ್ಷಗಾನ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಹುಡುಗಿಯರಿಬ್ಬರು ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಿದ್ದು!)
೪. "ಅಲ್ಲಾ ಭಾವಯ್ಯಾ, ನಿನಗೇಳದು ಯಂಗೆ ಎದ್ದಿದ್ದಿದ್ರೆ, ಜಡದು ಕಾಣಸ್ತಿದ್ದಿ ಮಾರಾಯ!! ಚೆ!"
(ಇಸ್ಪೀಟು ಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ಮಾತುಕತೆ!)
೫. "ಭಾವ ನೀನು ಯನ್ನ ಹತ್ರ ಮಲ್ಕ್ಯತ್ತೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ನಾನು ಹಾಸ್ಗೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಿದ್ದಿ. ನೀ ನೋಡಿರೆ ಬೆಳತಂಕ ಆಟ ಆಡಿದ್ದೆ!"
( ಬೆಳಗಿನ ವರೆಗೂ ಇಸ್ಪೀಟು ಆಡಿದ ಭಾವನನ್ನ ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ನಾದಿನಿ..
೬. "ಅವು ಮಾಡ್ತೀ ಮಾಡ್ತೀ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಡಿಗೂ ಮಾಡಿದ್ವೇ ಇಲ್ಲೆ ನೋಡೇ ಅತ್ಗೆ! ನಾನು ಕಾದಿದ್ದೇ ಬಂತು!"
(ಫೋನು)
೭. ೮೦ರ ಅಜ್ಜಿಯೊಂದು ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಗೊಣಗುತ್ತಿತ್ತು!
" ಮನ್ನೆ ಮನೆಲಿ ಸತ್ನಾರಣ್ ಕತೆ, ಜನಾ ಅಂದ್ರೆ ಜನ, ಯಾನು ಕಚ್ಚೆನ ತೊಳ್ದು ಹಿತ್ಲಾಕಡೆ ನ್ಯಾಲೆ ಮೇಲೆ ವಣ್ಸಿದಿದ್ದಿ, ಸುಬ್ರಾಯನೋ ಎಂತೋ ಅಲ್ಲೆ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದಿದ್ದ, ಬೆಳ್ಗೆ ಬೆಗ್ಗನೆ ಕತ್ಲೇಲೇ ಸ್ನಾನ ಮಾಡ್ಕ್ಯಂಡು ಕಚ್ಚೆ ಸುತ್ತಿದ್ದಿ, ತುರ್ಕೇ ಅಂದ್ರೆ ತುರ್ಕೇ! ಕಡಿಗೆ ನೋಡಿರೆ ಹುಚ್ಚೂ ಮುಂಡೆ ಮಕ್ಳು, ಯನ್ ಕಚ್ಚೆ ಕೊಚ್ಚಿ ಕವಳದ್ ಬಟ್ಲಾಗೆ ಇಟಿದ, ಯಾನು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪು ಸುತ್ತಿಗಿದಿ,!!
Thursday, January 25, 2007
ಬಸ್ಸು-ಬರಹ
ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ (ಒಳಗೂ, ಹೊರಗೂ) ನ ಬರಹಗಳು ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅಪಾರ ಅರ್ಥ, ಅನರ್ಥ ಹಾಗು ಅಪಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತವೆ.
ಹೀಗೊಂದು, ಅಂತದೇ ತುಣುಕು. ಗೆಳೆಯ ಹೇಳಿದ್ದು. ಒಂದು ಬಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಹೀಗೆ ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತಂತೆ.:
ಹೆಂಗಸರು ಕೈತೋರಿಸಿದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ವಾಹನ ಗಂಡಸರು ಸಾಲಾಗಿ ಬನ್ನಿ
ಹೀಗೊಂದು, ಅಂತದೇ ತುಣುಕು. ಗೆಳೆಯ ಹೇಳಿದ್ದು. ಒಂದು ಬಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಹೀಗೆ ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತಂತೆ.:
ಹೆಂಗಸರು ಕೈತೋರಿಸಿದಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುವ ವಾಹನ ಗಂಡಸರು ಸಾಲಾಗಿ ಬನ್ನಿ
Wednesday, January 24, 2007
ಮಹಾನಿರ್ಗಮನ
- ಪ್ರತಿಭಾ ನಂದಕುಮಾರ್
ಒಳಗೆ ಬಂದದ್ದು ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲಗೆ ಮಳ್ಳ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಲ್ಲಿ
ಇಂಚಿಂಚೇ ಆಕ್ರಮಿಸುತ್ತ ಸೀಳುತ್ತ ನೆಲ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳನ್ನು
ನೆಡುತ್ತ ಕೊನೆಗೆ ಪೂರ್ಣ ಪೀಠಸ್ಥ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ ಚಕ್ರಾಧಿಪತ್ಯ
ಆಳ್ವಿಕೆಗೆ ಬೇರೆಯದೇ ಶಕ
ಎದ್ದು ಹೋಗಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಒಂದೇ ಪಟ್ಟಿಗೆ ಗೂಟ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು
ತೊಡೆಯ ನಡುವಿಂದ ಒಕ್ಕಲೆದ್ದವನಿಗೆ
ಸುದ್ಧೋಧನ ಪ್ರೇರಣೆಯಲ್ಲ
ಹೋಗಿದ್ದು ಬುದ್ಧನಾಗಲಲ್ಲ
ಉಪ್ಪರಿಗೆಯಲ್ಲಿ ತಾಂಬೂಲ ಮೆಲ್ಲುವವಳೊಡನೆ
ಹಜಾರದ ಹಜಾಮಿ ಹಸಿದು ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಬಂದರೂ
ಅಳತೆಗೆ ಸಿಕ್ಕುವವಳಲ್ಲ ಲಾಯಕ್ಕಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ
ಅರೆಬೆಂದ ಕವನ ಒಪ್ಪವಲ್ಲ ಇವಳ ಸುಟ್ಟ ಒಡಲು
ಅವಳು ತನ್ನವಳಾದಷ್ಟು ತಾನು ಅವಳವನಲ್ಲ
ತನ್ನ ವೀರ್ಯದ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾಟಿಯೇ ಅವಳ ಬಸಿರ ಕಾಮ
ಬೆದೆಗೆ ಬಂದವಳನ್ನು ಬಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಉಜ್ಜಿ ಸಿಪ್ಪೆ ಸಿಗಿದು
ಕತ್ತರಿಸಿ ಬಾಂಡಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಸಾಲೆ ಸಹಿತ ಹುರಿದು
ಕರುಳ ಕುದಿತಕ್ಕೆ ಬಲಿಕೊಟ್ಟು ಬಾಯೊಡ್ಡಿ ಚಪ್ಪರಿಸಿ ತೇಗಿ ಆಹಾ
ಜೋತ ಮೊಲೆ ಸೋತ ತುಟಿಯ ಪುಳಕವೇನು ಮಹಾ
ಎಂದು ಹಂಗಿಸಿ ನಿಗುರಿದ ಶಿಶ್ನದಿಂದ ತಿವಿದು ಮೂತಿ
ಎದೆಯ ಹೊಲದ ಬೆಳೆ ಕಿತ್ತು ಕೊಟ್ಟವಳು
ಉಪ್ಪರಿಗೆಯವಳಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲಲ್ಲ
ಕಾದವಳ ಕಾಯದ ಕಿಮ್ಮತ್ತು ಭಾರಿಯಲ್ಲ
ಬರಿ ತೊಗಟೆ ಇವಳು; ಅವಳು ಮುಖಮಲ್ಲು
ತಪ್ಪಿ ಹಾಡಿದರೆ ಸೂಫಿ ಗಜಲು
ಅಲಿಯೂ ಅಲ್ಲಿ ಕಾಫೀರನಾಗಿ
ಬಸಿರ ಕಥಾನಕದಲ್ಲಿ
ಏನೀಗ ಎದ್ದು ಹೋದರೆ?
ಯೋನಿಗೆ ಅಪಚಾರವಾದರೆ
ಉನ್ಮತ್ತ ಮೊಲೆತೊಟ್ಟು ಬಿಟ್ಟು ನಡೆದರೆ
ಏನೀಗ?
ಕಾದಿದ್ದಳು ಯಶೋಧರೆ ರಾಜಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ
ಕುದುರೆ ಸಾರೋಟಿನಲ್ಲಿ ಮಹಾ ನಿರ್ಗಮನಕ್ಕೆ
ಶಂಖವೇ ಭಾರವಾದ ಬಸವನ ಹುಳು
ಸರಿದು ಹೋಯಿತು ಸಂದಿಯಿಂದ ತೆವಳುತ್ತ
[ಪ್ಲೀಸ್ ನೋಟ್: ಈ ಕವಿತೆ, ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ ಬುದ್ಧನಾಗಲೆಂದು ಅದೊಂದು ರಾತ್ರಿ ಎದ್ದು ಹೋದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಣೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ]
Monday, January 22, 2007
ಕೂದ್ಲಿಗೆ?
Ragging ಮಾಡುವುದು ಸರಿಯಲ್ಲವೆಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ತಪ್ಪೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಕಾಲ. ಆಶಿರ್ವಾದ ಜ್ಯೂಸ್ ಸೆಂಟರಿನ ಪಕ್ಕದ ಕಾಲಿ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಗುಂಪಿನೊಡನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಗ ನಡೆದ ಒಂದು ಘಟನೆ.
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ಹತ್ತಾಗಿತ್ತೇನೊ. ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಕಡೆಯಿಂದ ಒಂಟಿ ಹುಡುಗಿ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮುಖ ನೋಡುವುದೇಕೆ, ಅವಳ ನಡಿಗೆಯೇ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು; ಅವಳು ಮೊದಲನೇ ಸೆಮಿಸ್ಟರಿನ ಹುಡುಗಿಯೆಂದು. ಅವಳು ನಾವು ಕುಳಿತಿದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಮ್ಮಲ್ಲೊಬ್ಬ ಅವಳನ್ನು ಕರೆದ. ನಾವು ಯಾಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅವಳಿಗೆ ಬರದೇ ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಅಳುಕುತ್ತಲೇ, ತನ್ನ ಭಯವನ್ನು ಮುಗುಳ್ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಮರೆಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತ ಬಂದು ನಿಂತಳು.
ಮೊದಲ ಪ್ರಶ್ನೆ: ಹೆಸ್ರೇನು.
ನಿರ್ಭೀತಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು.
ಯಾವೂರು?
C E T Rank ?
ಹೀಗೆ ಹತ್ತಾರು ಮಾಮೂಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಒಂದಾದಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಬಂದರೆ, ಅವಳು ಅಷ್ಟೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಡವರಿಸದೆ ಪಟ ಪಟನೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ತುಸುವೂ ವ್ಯಂಗ, ಅಧಿಕಾರದ ಧ್ವನಿಯಿಲ್ಲದೆ ಸ್ನೇಹಪೂರ್ಣ ಸ್ವರದಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಂಡು ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಬಂದಿತ್ತು. ಅಂತೆಯೇ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ಮಾತನಾಡಹತ್ತಿದಳು.
ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನ ಕಣ್ಣು ಅವಳ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾದ ಕೂದಲಿನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಬೆಳಗಿನ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಅದು ರೇಶಿಮೆಯಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಕಟ್ಟೆಯಮೇಲೆ ಕುಂತಂತೆಯೇ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತ ಅವಳ ಕೂದಲಿನ ಮೇಲೊಮ್ಮೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿ ಹೇಳಿದ.
"ಕೂದ್ಲು ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ".
ಅವಳು ನಾಚಿಗೆ, ಸಂತೋಷ ಬೆರೆತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ: "ಥ್ಯಾಂಕ್ ಯು ಸರ್!".
"ಏನ್ಹಾಕ್ತೀಯಮ್ಮ ಕೂದ್ಲಿಗೆ"? ಈ ಬಾರಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ನನ್ನ ಬಲಕ್ಕೆ ಕುಳಿತವನಿಂದ ಬಂದಿತ್ತು.
ಅವಳು ಮತ್ತದೇ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ತಲೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುತ್ತಾ ಉತ್ತರವಿತ್ತಳು: "ಶ್ಯಾಂಪೂ ಹಾಕ್ತೀನಿ".
ಅವನ ಎಡಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದವ ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟ:
"ಓಹ್! ಹೌದಾ, ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ.
.....................
ಅಂದ್ಹಾಗೆ, ತಲೆ ಕೂದ್ಲಿಗೆ ಏನ್ಹಾಕ್ತೀಯಾ?"
ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಸುಮಾರು ಹತ್ತಾಗಿತ್ತೇನೊ. ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಕಡೆಯಿಂದ ಒಂಟಿ ಹುಡುಗಿ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಳು. ಮುಖ ನೋಡುವುದೇಕೆ, ಅವಳ ನಡಿಗೆಯೇ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು; ಅವಳು ಮೊದಲನೇ ಸೆಮಿಸ್ಟರಿನ ಹುಡುಗಿಯೆಂದು. ಅವಳು ನಾವು ಕುಳಿತಿದ್ದಲ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಮ್ಮಲ್ಲೊಬ್ಬ ಅವಳನ್ನು ಕರೆದ. ನಾವು ಯಾಕೆ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ, ಅವಳಿಗೆ ಬರದೇ ಬೇರೆ ವಿಧಿಯಿರಲಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಅಳುಕುತ್ತಲೇ, ತನ್ನ ಭಯವನ್ನು ಮುಗುಳ್ನಗೆಯಲ್ಲಿ ಮರೆಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತ ಬಂದು ನಿಂತಳು.
ಮೊದಲ ಪ್ರಶ್ನೆ: ಹೆಸ್ರೇನು.
ನಿರ್ಭೀತಿಯಿಂದ ಉತ್ತರಿಸಿದಳು.
ಯಾವೂರು?
C E T Rank ?
ಹೀಗೆ ಹತ್ತಾರು ಮಾಮೂಲಿ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಒಂದಾದಮೇಲೊಂದರಂತೆ ಬಂದರೆ, ಅವಳು ಅಷ್ಟೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ತಡವರಿಸದೆ ಪಟ ಪಟನೆ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ತುಸುವೂ ವ್ಯಂಗ, ಅಧಿಕಾರದ ಧ್ವನಿಯಿಲ್ಲದೆ ಸ್ನೇಹಪೂರ್ಣ ಸ್ವರದಲ್ಲೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಂಡು ಅವಳಿಗೆ ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಧೈರ್ಯ ಬಂದಿತ್ತು. ಅಂತೆಯೇ ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ಮಾತನಾಡಹತ್ತಿದಳು.
ಅಷ್ಟೊತ್ತಿಗೆ, ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನ ಕಣ್ಣು ಅವಳ ಅತ್ಯಂತ ಸುಂದರವಾದ ಕೂದಲಿನ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಬೆಳಗಿನ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಅದು ರೇಶಿಮೆಯಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಕಟ್ಟೆಯಮೇಲೆ ಕುಂತಂತೆಯೇ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತ ಅವಳ ಕೂದಲಿನ ಮೇಲೊಮ್ಮೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿ ಹೇಳಿದ.
"ಕೂದ್ಲು ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ".
ಅವಳು ನಾಚಿಗೆ, ಸಂತೋಷ ಬೆರೆತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ: "ಥ್ಯಾಂಕ್ ಯು ಸರ್!".
"ಏನ್ಹಾಕ್ತೀಯಮ್ಮ ಕೂದ್ಲಿಗೆ"? ಈ ಬಾರಿ ಪ್ರಶ್ನೆ ನನ್ನ ಬಲಕ್ಕೆ ಕುಳಿತವನಿಂದ ಬಂದಿತ್ತು.
ಅವಳು ಮತ್ತದೇ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ತಲೆಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸುತ್ತಾ ಉತ್ತರವಿತ್ತಳು: "ಶ್ಯಾಂಪೂ ಹಾಕ್ತೀನಿ".
ಅವನ ಎಡಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿದ್ದವ ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟ:
"ಓಹ್! ಹೌದಾ, ತುಂಬಾ ಸಂತೋಷ.
.....................
ಅಂದ್ಹಾಗೆ, ತಲೆ ಕೂದ್ಲಿಗೆ ಏನ್ಹಾಕ್ತೀಯಾ?"
Thursday, January 11, 2007
ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರ್
ಶಾಯರಿಗಳಿದ್ದೇ ಒಂದು ಸುಂದರ ಲೋಕ. ನನಗೆ ಶಾಯರಿಗಳೆಂದರೆ ಇಷ್ಟ. ಅವು ಎಂತವೇ ಇರಲಿ. ಈ ಶಾಯರಿಗಳ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ so called 'ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರಿ'ಗಳೇ ಬೇರೆ ಬಣ್ಣದ ಚಾದರ ಹೊದ್ದು ಮಲಗುತ್ತವೆ. ನಾನೂ ನನಗೆ ತಿಳಿದ ಈ ಬಗೆಯ ಶಾಯರಿಗಳನ್ನು ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಒಗೆಯುವುದಿದೆ. ಅಕ್ಕಿ ಪಾಯಸದಲ್ಲಿ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕ ಒಣದ್ರಾಕ್ಷಿಯಂತೆ ಇವು ಬೇರೆಯದೇ ರೀತಿಯ ಸುಖ ಕೊಡುವುದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.
ಈಗ ಹೇಳಹೊರಟಿರುವುದು ಹೀಗೆ (ನನ್ನಹಾಗಲ್ಲ, ನನಗೆ ಇವನಷ್ಟು ಶಾಯರಿಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ಇದುವರೆಗೂ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಶಾಯರಿ ಹೇಳಿ ಏಟು ತಿಂದಿಲ್ಲ) ಒಬ್ಬ ಶಾಯರನ ಕತೆ. ಅವನೊಬ್ಬ ಯುವಕ. ಅವನ ಊರು ಹೈದರಾಬಾದ್ ಕರ್ನಾಟಕದ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿ. ಇತರ ಯುವಕರಂತೆ ಅವನು ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬೆರೆಯುವುವವನಲ್ಲ. ಮಾತು ಕೂಡ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಆಡಿದರೆ ಶಾಯರಿ, ಅವನು ಶಾಯರಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದನೆಂದಲ್ಲ; ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲ ಶಾಯರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಿತ್ತುಅವನ ಮಾತು. ಇಲ್ಲ ಮೌನ. ಯಾರ ಉಸಾಬರಿಗು ಹೋಗದೇ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ.
ಒಮ್ಮೇ ನಮ್ಮ ಶಾಯರ್ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವನ 'ಹಲ್ಕಟ್' ಶಾಯರಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಊರವರೆಲ್ಲ ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಯೌವ್ವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯರು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಎಲ್ಲರೆದುರು ಅವನ ವಿಚಾರ ಬಂದಾಗ ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಾಗಾಗಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವನನ್ನು ನೋಡುವ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲ ಊರಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ನೇರವಾಗಿ ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಲು ಅವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಸಾಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಂದು ಕೂಡ ಅವನ ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಲಲನೆಯರು ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ಅವನನ್ನು ನೋಡ ತೊಡಗಿದರು. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಏನೇನು ನೆಪಮಾಡಿ- ಕೊಂಡು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗುತ್ತಾ...
ಶಾಯರನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ:
ಮುಡ್ ಮುಡ್ ಕೆ ನ ದೇಕ್, ಏ ಹಸೀನೊ
ಮುಡ್ ಮುಡ್ ಕೆ ನ ದೇಕ್!
ತಮನ್ನಾಯೆ ಹಮ್ ಭಿ ರಕ್ ತೇ ಹೈ
ತಮನ್ನಾಯೆ ಹಮ್ ಭಿ ರಕ್ ತೇ ಹೈ,
ಫರಕ್ ಇತ್ನಾ ಹೈ ಕಿ, ಫರಕ್ ಸಿರ್ಫ್ ಇತ್ನಾ ಹೈ, ಕಿ
ಆಪ್ ಗೆಹರಾಯಿ ಮೆ ರಕ್ ತೇ ಹೈ,
ಔರ್ ಹಮ್ ಲಂಬಾಯಿ ಮೆ!!!
ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಯ ಸಂದರ್ಭ. ಮದುವೆಯ ಆಮಂತ್ರಣವನ್ನು ಊರಿಗೆಲ್ಲ ಡಂಗುರಸಾರಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರನನ್ನು ಏನು ಮಾಡುವುದು?? ಊರನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆದು ಅವನನ್ನು ಕರೆಯದೆ ಇದ್ದರೆ ಸರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಮದುವೆಗೆ ಬಂದರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೆದುರೂ ಏನಾರು ಹೇಳಿ, ಬಂದ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಎದುರು ಅವಮಾನವಾಗಬಹುದೆಂಬ ಭಯ! ಅಂತೂ ಏನಾದರಾಗಲಿ ಎಂದು ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರಿಗಳನ್ನು ಹೇಳಬಾರದೆಂಬ ಶರತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಅವನನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಕರೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗು ಅವನ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇರುವಂತೆ ಕೆಲವು ಹುಡುಗರಿಗೆ ಹೇಳಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದರು.
ಅಂತೂ ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಗೆ 'ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರ್' ಬಂದ.
ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮದುಮಗಳನ್ನು ನೋಡಿದವನೇ...
ಆಯೀತಿ ಮೇರೆ ತುರ್ಬತ್ ಪೆ, ಮೂತ್ನೆ ಕೆ ಲಿಯೆ,
ಮೂತ್ನಾ ತೊ ಎಕ್ ಬಹಾನ ಥಾ,
ಮೂತ್ ನಾ ತೊ ಸಿರ್ಫ್ ಎಕ್ ಬಹಾನಾ ಥಾ,
ಚೂತ್ ಧಿಕಾಕರ್ ಚಲೀ ಗಯಿ!!!
ಅವನು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಹೆಚ್ಚೇನು ಜನರಿರದಿದ್ದರಿಂದ, ಅವನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದೇ ನೇಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು, ಒಳಗೇ ನಗುತ್ತಾ, ಅವನನ್ನು ಗದರಿ, ತಾವು ಸುಮ್ಮನಾದರು.
ಹಾಗೆಯೇ ಬಂದ ಆತ ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು ಕಡೆ ಕುಳಿತ. ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಯ ಸಡಗರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತ. ನೋಡಿದವರ ಮನಸೂರೆಗೊಳ್ಳುವ ಮದುವೆಯ ಅಲಂಕಾರ!!
ಅದನ್ನೇಲ್ಲಾ ನೋಡಿದವನೇ..
ಕ್ಯಾ ಕಹೂ ಇಸ್ ಇಂತಜಾಮ್ ಕಿ,
(ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿದ ಜನ,
ಶುಭ ಸೂಚನೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಆಸೆಯಿಂದ ಅವನ ಮುಖನೋಡಿದರು. ಅವನು ಮುಂದುವರಿಸಿದ..)
ಕ್ಯಾ ಕಹೂ ಇಸ್ ಇಂತಜಾಮ್ ಕಿ,
ಚುದಾನೆ ಚಲೀ ಹೈ, ಭೇಟಿ ನಿಜಾಮ್ ಕಿ!!
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಎತ್ತೆತ್ತಲೋ ತಿರುಗಿದ ಶಾಯರಿಯಿಂದ ದಿಕ್ಕುಗೆಟ್ಟ ಜನ, ಕೈ ಕಾಲು ಮುಖವೆಂದು ನೋಡದೆ ಶಾಯರನಿಗೆ ಹೊಡೆಯತೊಡಗಿದರು. ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಲೇ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಗದ್ದಲವಾಗದಿರಲೆಂದು ಬೀದಿಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಹೊಡೆಯಹತ್ತಿದರು. ಕೆಲವರು ರಸ್ತೆಬದಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಅವನತ್ತ ಬೀಸಿದರು..
ಆಗ.. ಒಮ್ಮೆಲೇ..
ಗಾಯವಾಗಿ ರಕ್ತ ಸೋರುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಯನ್ನೇ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಆಕಾಶದತ್ತ ತೋರುತ್ತಾ..
ಆಸ್ಮಾನ್ ಕಿ ತಾರೋ! ಸಿತಾರೋನ್ ಕಿ ಪ್ಯಾರೊ!
(ಜನ ಹೊಡೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಹಗಲಿನಲ್ಲೇ ನಕ್ಷತ್ರ ಕಂಡವರಂತೆ ದಿಗಂತದತ್ತ ನೋಡಿದರು)
ಆಸ್ಮಾನ್ ಕಿ ತಾರೋ! ಸಿತಾರೋನ್ ಕಿ ಪ್ಯಾರೊ!
ತುಮ್ಹಾರಿ ಮಯ್ಯಾ ಕೆ ಚೂತ್, ಪತ್ರಾ ನಕೊ ಮಾರೊ!!
ಈಗ ಹೇಳಹೊರಟಿರುವುದು ಹೀಗೆ (ನನ್ನಹಾಗಲ್ಲ, ನನಗೆ ಇವನಷ್ಟು ಶಾಯರಿಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಮತ್ತು ಇದುವರೆಗೂ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಶಾಯರಿ ಹೇಳಿ ಏಟು ತಿಂದಿಲ್ಲ) ಒಬ್ಬ ಶಾಯರನ ಕತೆ. ಅವನೊಬ್ಬ ಯುವಕ. ಅವನ ಊರು ಹೈದರಾಬಾದ್ ಕರ್ನಾಟಕದ ಒಂದು ಹಳ್ಳಿ. ಇತರ ಯುವಕರಂತೆ ಅವನು ಗೆಳೆಯರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬೆರೆಯುವುವವನಲ್ಲ. ಮಾತು ಕೂಡ ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಆಡಿದರೆ ಶಾಯರಿ, ಅವನು ಶಾಯರಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದನೆಂದಲ್ಲ; ಅವನು ಹೇಳಿದ್ದೆಲ್ಲ ಶಾಯರಿಯಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಿತ್ತುಅವನ ಮಾತು. ಇಲ್ಲ ಮೌನ. ಯಾರ ಉಸಾಬರಿಗು ಹೋಗದೇ ತನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಾನಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ.
ಒಮ್ಮೇ ನಮ್ಮ ಶಾಯರ್ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಬೀದಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡ. ಅವನ ಬಗ್ಗೆ, ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅವನ 'ಹಲ್ಕಟ್' ಶಾಯರಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಊರವರೆಲ್ಲ ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಯೌವ್ವನಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯರು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ಅವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿ ಎಲ್ಲರೆದುರು ಅವನ ವಿಚಾರ ಬಂದಾಗ ಮುಖ ಸಿಂಡರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಾಗಾಗಿ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವನನ್ನು ನೋಡುವ ಸಹಜ ಕುತೂಹಲ ಊರಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ನೇರವಾಗಿ ಅವನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಲು ಅವರಿಗೆ ಧೈರ್ಯ ಸಾಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಂದು ಕೂಡ ಅವನ ಮುಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಲಲನೆಯರು ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ಅವನನ್ನು ನೋಡ ತೊಡಗಿದರು. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೇ ಏನೇನು ನೆಪಮಾಡಿ- ಕೊಂಡು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗುತ್ತಾ...
ಶಾಯರನ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ:
ಮುಡ್ ಮುಡ್ ಕೆ ನ ದೇಕ್, ಏ ಹಸೀನೊ
ಮುಡ್ ಮುಡ್ ಕೆ ನ ದೇಕ್!
ತಮನ್ನಾಯೆ ಹಮ್ ಭಿ ರಕ್ ತೇ ಹೈ
ತಮನ್ನಾಯೆ ಹಮ್ ಭಿ ರಕ್ ತೇ ಹೈ,
ಫರಕ್ ಇತ್ನಾ ಹೈ ಕಿ, ಫರಕ್ ಸಿರ್ಫ್ ಇತ್ನಾ ಹೈ, ಕಿ
ಆಪ್ ಗೆಹರಾಯಿ ಮೆ ರಕ್ ತೇ ಹೈ,
ಔರ್ ಹಮ್ ಲಂಬಾಯಿ ಮೆ!!!
ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಯ ಸಂದರ್ಭ. ಮದುವೆಯ ಆಮಂತ್ರಣವನ್ನು ಊರಿಗೆಲ್ಲ ಡಂಗುರಸಾರಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈ ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರನನ್ನು ಏನು ಮಾಡುವುದು?? ಊರನ್ನೆಲ್ಲ ಕರೆದು ಅವನನ್ನು ಕರೆಯದೆ ಇದ್ದರೆ ಸರಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಮದುವೆಗೆ ಬಂದರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೆದುರೂ ಏನಾರು ಹೇಳಿ, ಬಂದ ನೆಂಟರಿಷ್ಟರ ಎದುರು ಅವಮಾನವಾಗಬಹುದೆಂಬ ಭಯ! ಅಂತೂ ಏನಾದರಾಗಲಿ ಎಂದು ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರಿಗಳನ್ನು ಹೇಳಬಾರದೆಂಬ ಶರತ್ತಿನ ಮೇಲೆ ಅವನನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಕರೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗು ಅವನ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇರುವಂತೆ ಕೆಲವು ಹುಡುಗರಿಗೆ ಹೇಳಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದ್ದರು.
ಅಂತೂ ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಗೆ 'ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರ್' ಬಂದ.
ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದ ಮದುಮಗಳನ್ನು ನೋಡಿದವನೇ...
ಆಯೀತಿ ಮೇರೆ ತುರ್ಬತ್ ಪೆ, ಮೂತ್ನೆ ಕೆ ಲಿಯೆ,
ಮೂತ್ನಾ ತೊ ಎಕ್ ಬಹಾನ ಥಾ,
ಮೂತ್ ನಾ ತೊ ಸಿರ್ಫ್ ಎಕ್ ಬಹಾನಾ ಥಾ,
ಚೂತ್ ಧಿಕಾಕರ್ ಚಲೀ ಗಯಿ!!!
ಅವನು ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಹೆಚ್ಚೇನು ಜನರಿರದಿದ್ದರಿಂದ, ಅವನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದೇ ನೇಮಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು, ಒಳಗೇ ನಗುತ್ತಾ, ಅವನನ್ನು ಗದರಿ, ತಾವು ಸುಮ್ಮನಾದರು.
ಹಾಗೆಯೇ ಬಂದ ಆತ ಜನರ ಮಧ್ಯೆ ಒಂದು ಕಡೆ ಕುಳಿತ. ನಿಜಾಮನ ಮಗಳ ಮದುವೆಯ ಸಡಗರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತ. ನೋಡಿದವರ ಮನಸೂರೆಗೊಳ್ಳುವ ಮದುವೆಯ ಅಲಂಕಾರ!!
ಅದನ್ನೇಲ್ಲಾ ನೋಡಿದವನೇ..
ಕ್ಯಾ ಕಹೂ ಇಸ್ ಇಂತಜಾಮ್ ಕಿ,
(ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಹಲ್ಕಟ್ ಶಾಯರನ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಶಬ್ಧ ಕೇಳಿದ ಜನ,
ಶುಭ ಸೂಚನೆ ಸಿಕ್ಕಂತೆ ಆಸೆಯಿಂದ ಅವನ ಮುಖನೋಡಿದರು. ಅವನು ಮುಂದುವರಿಸಿದ..)
ಕ್ಯಾ ಕಹೂ ಇಸ್ ಇಂತಜಾಮ್ ಕಿ,
ಚುದಾನೆ ಚಲೀ ಹೈ, ಭೇಟಿ ನಿಜಾಮ್ ಕಿ!!
ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಎತ್ತೆತ್ತಲೋ ತಿರುಗಿದ ಶಾಯರಿಯಿಂದ ದಿಕ್ಕುಗೆಟ್ಟ ಜನ, ಕೈ ಕಾಲು ಮುಖವೆಂದು ನೋಡದೆ ಶಾಯರನಿಗೆ ಹೊಡೆಯತೊಡಗಿದರು. ಅವನನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಲೇ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಗದ್ದಲವಾಗದಿರಲೆಂದು ಬೀದಿಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂದು ಹೊಡೆಯಹತ್ತಿದರು. ಕೆಲವರು ರಸ್ತೆಬದಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎತ್ತಿ ಅವನತ್ತ ಬೀಸಿದರು..
ಆಗ.. ಒಮ್ಮೆಲೇ..
ಗಾಯವಾಗಿ ರಕ್ತ ಸೋರುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಯನ್ನೇ ಮೇಲೆತ್ತಿ ಆಕಾಶದತ್ತ ತೋರುತ್ತಾ..
ಆಸ್ಮಾನ್ ಕಿ ತಾರೋ! ಸಿತಾರೋನ್ ಕಿ ಪ್ಯಾರೊ!
(ಜನ ಹೊಡೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಹಗಲಿನಲ್ಲೇ ನಕ್ಷತ್ರ ಕಂಡವರಂತೆ ದಿಗಂತದತ್ತ ನೋಡಿದರು)
ಆಸ್ಮಾನ್ ಕಿ ತಾರೋ! ಸಿತಾರೋನ್ ಕಿ ಪ್ಯಾರೊ!
ತುಮ್ಹಾರಿ ಮಯ್ಯಾ ಕೆ ಚೂತ್, ಪತ್ರಾ ನಕೊ ಮಾರೊ!!
Monday, January 8, 2007
ಇಣುಕಿದಾಗ ಏನು ಕಂಡೀತು...?
ನಿಮಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ; ಇಣುಕಿದಾಗ ಏನು ಕಂಡೀತೆಂಬ ಕುತೂಹಲ ನಮಗೂ ಇದೆ! ಆ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ತಣಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವೇ ಈ ಬ್ಲಾಗು.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರೆಗೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಅಘೋಷಿತ ನಿಯಮವಿತ್ತು. ಪೋಷಕರ ಬಳಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗ-ಹುಡುಗಿಯರ ಕಾಲವದು. ಆದರೆ ಆ ನಿಯಮ ಮುರಿದಾಗಿದೆ. ನಾವು ಮುಂದುವರೆದಿದ್ದೇವೆ!
ಆದರೆ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಈಗಲೂ ನಾವು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲೊಲ್ಲೆವು. ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಒಂದು ಚರ್ಚಾಸ್ಪರ್ಧೆ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು. 'ಯುವಕರ ನೈತಿಕತೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯತೆ ಇದೆಯೇ? ಇಲ್ಲವೇ?' -ಎಂಬುದು ವಿಷಯ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚರ್ಚಾಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರಾದರೂ ಈ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಹೆಸರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದವರು ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರು! ಇಬ್ಬರೂ ಹುಡುಗರು. ನಾನೊಬ್ಬ; ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ. ನಾವಾದರೂ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ವಿಷಯವನ್ನು declare ಮಾಡಿದ್ದ ಆ ಲೆಕ್ಚರರ್ರಿಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಬಾರದು ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಸೇರಿದ್ದವರು! ಮಾತನಾಡಲಿಕ್ಕಂತೂ ನಾವು ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಲ್ಲ. ರಾಜಕುಮಾರನೆದುರು ಪ್ರೇಮ ನಿವೇದನೆಗೆ ನಿಂತ ರಾಜಕುವರಿಯಂತೆ, ಪೂರ್ತಿ ನೆಲವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ, ಕತ್ತೆತ್ತದೇ, ಒಂದೆರಡು ಮಾತಾಡಿ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಾಕುಬೇಕಾಗಿತ್ತು!
ಪೋಲೀ ಜೋಕುಗಳು ಸಮಾನ ವಯಸ್ಕ ಗೆಳೆಯರ/ಗೆಳತಿಯರ ನಡುವೆ ಎಸ್ಸೆಮ್ಮೆಸ್ಸಾಗಿ ಓಡಾಡುತ್ತವೆಯಾದರೂ ಅದೇ ಜೋಕುಗಳು ಹುಡುಗರ ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಹುಡುಗಿಯರ ಮೊಬೈಲಿಗಾಗಲೀ ಹುಡುಗಿಯರ ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಹುಡುಗರ ಮೊಬೈಲಿಗಾಗಲೀ ಹರಿದಾಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಹುಡುಗರು ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕುಳಿತಾಗ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕೆಟ್ಟಾಕೊಳಕ ಜೋಕುಗಳನ್ನು, double meaning ಜೋಕುಗಳನ್ನು ಆಡಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕಿರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅವನ್ನು ನಾವು publicನಲ್ಲಿ ಆಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಅನೇಕ ಜೋಕುಗಳು ನಿಮಗೆ ಈ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತವೆ.
ಹಾಗಂತ ಇದೇನು ಕೇವಲ ಅಶ್ಲೀಲ ಜೋಕುಗಳ ತಾಣವಲ್ಲ. ಅಶ್ಲೀಲ ಎಂಬ ಪದವೇ ಒಂಥರಾ ಅಶ್ಲೀಲ ಕಣ್ರೀ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಯಾವುದು ಅಶ್ಲೀಲ? ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚಿದರೆ ಅಶ್ಲೀಲ ಅಂತಲಾ? ಎಷ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿದರೆ?? ಮಲ್ಲಿಕಾ ಶೆರಾವತ್ನಷ್ಟು? ಅಶ್ಲೀಲತೆಯ ಪರಿಧಿ ಯಾವುದು? ಯಾವುದನ್ನು ಬರೆಯಬಹುದು, ಯಾವುದನ್ನು ಬರೆಯಬಾರದು? ಬರೆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಈ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಓಪನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಕಾಮ ಬರೆಯಬಾರದ ವಿಷಯವೇನಲ್ಲ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಜನ್ನ, ಪಂಪರಂತಹ ಆದಿಕವಿಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ನವ್ಯಕವಿಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ, ಶೃಂಗಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಪುರುಸೊತ್ತಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೊಲೆಯ ಸೆಳಕಿನ ಬಗ್ಗೆ, ಸೊಂಟದ ಬಳುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ, ನಿತಂಬದ ಝಳಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಶೃಂಗಾರ ರಸಕಾವ್ಯಗಳಿಗೇನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ. ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಬರೆದದ್ದು ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ: "ಹೇಳಿದಷ್ಟೂ ಮುಗಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ; ಅದಕ್ಕೇ ಅದನ್ನು 'ಕೇಳಿ' ಅನ್ನುವುದು!" ಅಂತ. ಹಾಗೆ ಅವರು ಬರೆದ ಕಾವ್ಯಸಾಲುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ಇಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡೋಣ.
ದಿನನಿತ್ಯವೂ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ನಡೆಯುವ ಅದೆಷ್ಟೋ ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ, ಆಡುವ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥಗಳಿರುತ್ತವೆ. 'ಹೀಗೆ' ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ 'ಹಾಗೆ' ಸಹ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅವನ್ನೇ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಂದೆಡೆ ಬರೆದಿಟ್ಟರೆ ಮುಂದೆಂದೋ ಬಿಡುವಿದ್ದಾಗ, mood out ಆಗಿದ್ದಾಗ ಓದಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕು, ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಖಿನ್ನತೆಗೆ ನಗುವಿನಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಔಷಧ ಬೇರೆ ಯಾವುದಿದೆ ಹೇಳಿ?
ಅಶ್ಲೀಲತೆಯೆಂಬ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ದಾಟಿ, ಆ ಮೋಟುಗೋಡೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿ, ಆಚೆ ಇಣುಕಿ ನೋಡಲಿದ್ದೇವೆ. ಕಂಡದ್ದನ್ನು ಕಂಡಹಾಗೆ, ಆದರೂ ತುಂಬಾ ಅಶ್ಲೀಲವಾಗದ ಹಾಗೆ present ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಆದಷ್ಟೂ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಈ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ನಾವು ಐವರು contributors ಇದ್ದೇವೆ: ನಾನು- ಸುಶ್ರುತ, ಶ್ರೀನಿಧಿ, ಸಂದೀಪ ನಡಹಳ್ಳಿ (Alpazna), ಹರ್ಷ ಮತ್ತು ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿ ಅರುಣ್. ಬರೆದ ಜೋಕು, ಲೇಖನ, ಅಂತಃಪುರಗೀತೆ.... ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ನೀವು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತೀರೋ ಅಥವಾ 'ಛೀ!' ಅನ್ನುತ್ತೀರೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನದಲ್ಲೇ,
-ನಾವು!
[Disclaimer: ಅನೇಕ ಕವಿ/ಲೇಖಕರ ಕವಿತೆ/ಬರಹಗಳನ್ನು ಅವರ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲದೇ ಈ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಕೆಲ ವೆಬ್ಸೈಟ್ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದೇವೆ. ಲಿಂಕ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದವರ ವಿರೋಧವಿದ್ದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನಮಗೆ ತಿಳಿಸಿ. ತಕ್ಷಣ ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ತೆಗೆಯಲಾಗುವುದು.]
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿನ ವರೆಗೂ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ಸಾರ್ವಜನಿಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಅಘೋಷಿತ ನಿಯಮವಿತ್ತು. ಪೋಷಕರ ಬಳಿ ತಮ್ಮ ಪ್ರೇಮದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಲು ಹೆದರುತ್ತಿದ್ದ ಹುಡುಗ-ಹುಡುಗಿಯರ ಕಾಲವದು. ಆದರೆ ಆ ನಿಯಮ ಮುರಿದಾಗಿದೆ. ನಾವು ಮುಂದುವರೆದಿದ್ದೇವೆ!
ಆದರೆ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಈಗಲೂ ನಾವು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಲೊಲ್ಲೆವು. ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಒಂದು ಚರ್ಚಾಸ್ಪರ್ಧೆ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು. 'ಯುವಕರ ನೈತಿಕತೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕ ಶಿಕ್ಷಣದ ಅಗತ್ಯತೆ ಇದೆಯೇ? ಇಲ್ಲವೇ?' -ಎಂಬುದು ವಿಷಯ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಚರ್ಚಾಸ್ಪರ್ಧೆಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರಾದರೂ ಈ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಹೆಸರು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದವರು ಕೇವಲ ಇಬ್ಬರು! ಇಬ್ಬರೂ ಹುಡುಗರು. ನಾನೊಬ್ಬ; ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ. ನಾವಾದರೂ ಸ್ಪರ್ಧೆಯ ವಿಷಯವನ್ನು declare ಮಾಡಿದ್ದ ಆ ಲೆಕ್ಚರರ್ರಿಗೆ ಬೇಜಾರಾಗಬಾರದು ಎಂಬ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಸೇರಿದ್ದವರು! ಮಾತನಾಡಲಿಕ್ಕಂತೂ ನಾವು ಪಟ್ಟ ಕಷ್ಟ ಅಷ್ಟಿಷ್ಟಲ್ಲ. ರಾಜಕುಮಾರನೆದುರು ಪ್ರೇಮ ನಿವೇದನೆಗೆ ನಿಂತ ರಾಜಕುವರಿಯಂತೆ, ಪೂರ್ತಿ ನೆಲವನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ, ಕತ್ತೆತ್ತದೇ, ಒಂದೆರಡು ಮಾತಾಡಿ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸಾಕುಬೇಕಾಗಿತ್ತು!
ಪೋಲೀ ಜೋಕುಗಳು ಸಮಾನ ವಯಸ್ಕ ಗೆಳೆಯರ/ಗೆಳತಿಯರ ನಡುವೆ ಎಸ್ಸೆಮ್ಮೆಸ್ಸಾಗಿ ಓಡಾಡುತ್ತವೆಯಾದರೂ ಅದೇ ಜೋಕುಗಳು ಹುಡುಗರ ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಹುಡುಗಿಯರ ಮೊಬೈಲಿಗಾಗಲೀ ಹುಡುಗಿಯರ ಮೊಬೈಲಿನಿಂದ ಹುಡುಗರ ಮೊಬೈಲಿಗಾಗಲೀ ಹರಿದಾಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ. ಹುಡುಗರು ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗೆ ಕುಳಿತಾಗ ಅದೆಷ್ಟೋ ಕೆಟ್ಟಾಕೊಳಕ ಜೋಕುಗಳನ್ನು, double meaning ಜೋಕುಗಳನ್ನು ಆಡಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕಿರುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅವನ್ನು ನಾವು publicನಲ್ಲಿ ಆಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಅಂತಹ ಅನೇಕ ಜೋಕುಗಳು ನಿಮಗೆ ಈ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತವೆ.
ಹಾಗಂತ ಇದೇನು ಕೇವಲ ಅಶ್ಲೀಲ ಜೋಕುಗಳ ತಾಣವಲ್ಲ. ಅಶ್ಲೀಲ ಎಂಬ ಪದವೇ ಒಂಥರಾ ಅಶ್ಲೀಲ ಕಣ್ರೀ. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಯಾವುದು ಅಶ್ಲೀಲ? ಬಟ್ಟೆ ಬಿಚ್ಚಿದರೆ ಅಶ್ಲೀಲ ಅಂತಲಾ? ಎಷ್ಟು ಬಿಚ್ಚಿದರೆ?? ಮಲ್ಲಿಕಾ ಶೆರಾವತ್ನಷ್ಟು? ಅಶ್ಲೀಲತೆಯ ಪರಿಧಿ ಯಾವುದು? ಯಾವುದನ್ನು ಬರೆಯಬಹುದು, ಯಾವುದನ್ನು ಬರೆಯಬಾರದು? ಬರೆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಹೇಗಿರಬಹುದು? ಈ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಈ ಬ್ಲಾಗನ್ನು ಓಪನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಕಾಮ ಬರೆಯಬಾರದ ವಿಷಯವೇನಲ್ಲ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಜನ್ನ, ಪಂಪರಂತಹ ಆದಿಕವಿಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ನವ್ಯಕವಿಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ, ಶೃಂಗಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಪುರುಸೊತ್ತಾದಾಗಲೆಲ್ಲ ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೊಲೆಯ ಸೆಳಕಿನ ಬಗ್ಗೆ, ಸೊಂಟದ ಬಳುಕಿನ ಬಗ್ಗೆ, ನಿತಂಬದ ಝಳಕಿನ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ಶೃಂಗಾರ ರಸಕಾವ್ಯಗಳಿಗೇನೂ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ. ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ ರವಿ ಬೆಳಗೆರೆ ಬರೆದದ್ದು ಓದುತ್ತಿದ್ದೆ: "ಹೇಳಿದಷ್ಟೂ ಮುಗಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಕಾಮದ ಬಗ್ಗೆ; ಅದಕ್ಕೇ ಅದನ್ನು 'ಕೇಳಿ' ಅನ್ನುವುದು!" ಅಂತ. ಹಾಗೆ ಅವರು ಬರೆದ ಕಾವ್ಯಸಾಲುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಸಹ ಇಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡೋಣ.
ದಿನನಿತ್ಯವೂ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರೇ ನಡೆಯುವ ಅದೆಷ್ಟೋ ಘಟನೆಗಳಲ್ಲಿ, ಆಡುವ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ದ್ವಂದ್ವಾರ್ಥಗಳಿರುತ್ತವೆ. 'ಹೀಗೆ' ಹೇಳಿದ್ದನ್ನೇ 'ಹಾಗೆ' ಸಹ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಅವನ್ನೇ ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಂದೆಡೆ ಬರೆದಿಟ್ಟರೆ ಮುಂದೆಂದೋ ಬಿಡುವಿದ್ದಾಗ, mood out ಆಗಿದ್ದಾಗ ಓದಿಕೊಂಡು ನಕ್ಕು, ಮನಸ್ಸನ್ನು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಖಿನ್ನತೆಗೆ ನಗುವಿನಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯ ಔಷಧ ಬೇರೆ ಯಾವುದಿದೆ ಹೇಳಿ?
ಅಶ್ಲೀಲತೆಯೆಂಬ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪವೇ ದಾಟಿ, ಆ ಮೋಟುಗೋಡೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿ, ಆಚೆ ಇಣುಕಿ ನೋಡಲಿದ್ದೇವೆ. ಕಂಡದ್ದನ್ನು ಕಂಡಹಾಗೆ, ಆದರೂ ತುಂಬಾ ಅಶ್ಲೀಲವಾಗದ ಹಾಗೆ present ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಆದಷ್ಟೂ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಈ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ನಾವು ಐವರು contributors ಇದ್ದೇವೆ: ನಾನು- ಸುಶ್ರುತ, ಶ್ರೀನಿಧಿ, ಸಂದೀಪ ನಡಹಳ್ಳಿ (Alpazna), ಹರ್ಷ ಮತ್ತು ಪರಿಸರಪ್ರೇಮಿ ಅರುಣ್. ಬರೆದ ಜೋಕು, ಲೇಖನ, ಅಂತಃಪುರಗೀತೆ.... ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಗೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ನೀವು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುತ್ತೀರೋ ಅಥವಾ 'ಛೀ!' ಅನ್ನುತ್ತೀರೋ ಎಂಬ ಅನುಮಾನದಲ್ಲೇ,
-ನಾವು!
[Disclaimer: ಅನೇಕ ಕವಿ/ಲೇಖಕರ ಕವಿತೆ/ಬರಹಗಳನ್ನು ಅವರ ಅನುಮತಿ ಇಲ್ಲದೇ ಈ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಕೆಲ ವೆಬ್ಸೈಟ್ಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದೇವೆ. ಲಿಂಕ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದವರ ವಿರೋಧವಿದ್ದರೆ ದಯವಿಟ್ಟು ನಮಗೆ ತಿಳಿಸಿ. ತಕ್ಷಣ ಅದನ್ನು ಇಲ್ಲಿಂದ ತೆಗೆಯಲಾಗುವುದು.]
Subscribe to:
Posts (Atom)