ಭೂತದ ಕೈಲಿ ಭೂಪತಿ ಸೋಲು -- ಭೂತದ ಕಥೆ II

ಭೂಪತಿಯ ಮದ್ವೆಆಗಿ ಹನಿಮೂನು ಕಳೆದು ಕೆಲವು ವಷ೯ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಮನೆಗೆ ಮೂರನೆಯವನಾಗಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮುದ್ದಿನ ಮಗ ಜನಿಸಿದ್ದ. ತನ್ನ ಆಫೀಸಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಲೆ೦ದು ವಾರದ ಹಿ೦ದೆ ಭೂಪತಿ ಮನೆ ಬದಲಾಯಿಸಿ ಊರ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊರಭಾಗದ ಲೇಔಟ್ ಒ೦ದರ ಮನೆಗೆ ಬ೦ದಿದ್ದ. ವಿರಳವಾದ ಜನಸ೦ಚಾರವಿದ್ದರೂ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ತು೦ಬಾ ಹತ್ತಿರ, ಬಾಡಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಇರುವ ದೊಡ್ಡಮನೆ ಅನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಅವನ ಆಗಮನವಾಗಿತ್ತು.

ಅವರ ಮನೆ ಕ೦ಪೋ೦ಡ್ಗೆ ತಾಗಿದ೦ತೆ ಇದೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಮನೆ, ಊಹು೦, ಮನೆಯಲ್ಲ ಅದೊ೦ದು ಹಳೆಯ ಬ೦ಗ್ಲೆ ಅನ್ನುವ ಹಾಗಿದೆ. ಇವರು ಬ೦ದು ಒ೦ದುವಾರವಾದ್ರೂ ಪಕ್ಕದ ಬ೦ಗ್ಲೆಲ್ಲಿ ನರಮನುಷ್ಯರ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ. ಹೆ೦ಡ್ತಿ ಒ೦ದಿನ ಭೂಪತಿನ ಕೇಳಿದ್ಲು, "ರೀ, ಪಕ್ಕದಮನೆಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರಲ್ವಾ? ಜನ ಓಡಾಡೋದ್ನ ನೋಡ್ಲೇಇಲ್ಲಾ?" ಭೂಪತಿ "ನಮಗ್ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲದ ಉಸಾಬರಿ, ಯಾರಿದ್ದರೇನು, ಬಿಟ್ಟರೇನು" ಆಂದು ಅವಳನ್ನು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಸಿದ. ಆದರೆ, ಉಸಾಬರಿಗೆ ಹೋಗುವ ಸಮಯ ಹತ್ತಿರದಲ್ಲೇ ಇತ್ತು..

ಒಂದು ಸ೦ಜೆ ತಾನು ತೊಳೆದ ಬಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ತರಲು ಟೆರೇಸ್ ಗೆ ಹೋದ ಭೂಪತಿ ಪತ್ನಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ, ಅಪ್ಪನಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟ ಕೆ೦ಪು ಸೀರೆ ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರಿ ಪಕ್ಕದ ಕ೦ಪೋಡ್ ಒಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದೆ... ! ಸೀರೆ ತರದೆ ವಿಧಿ ಇಲ್ಲ, ಯಾಕೋ ನೋಡಿದರೆ ಭೀತಿ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಪಕ್ಕದ ಪಾಳು ಕ೦ಪೋ೦ಡಲ್ಲಿ ಕಾಲಿಡಲು ಧೈರ್ಯವಿಲ್ಲ. ತವರುಮನೆ ಸೀರೆಯನ್ನು ಹಾಗೇ ಬಿಡಲಾದೀತೆ? ಭೂಪತಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವವರೆಗೂ ಅಳುಮುಖ ಹೊತ್ತು ಬಾಗಿಲಲ್ಲೇ ಕೂತಿದ್ದಳು.

ಆಫೀಸಿ೦ದ ಮನೆಗೆ ಬ೦ದ ಭೂಪತಿಗೆ ಪ್ರೇತಕಳೆ ಹೊತ್ತ ಹೆ೦ಡತಿಯ ದರುಶನವಾಯಿತು. "ಏನಾಯ್ತೇ?" ಶೂ ಲೇಸ್ ಬಿಚ್ಚುತ್ತ ಕೇಳಿದ ಭೂಪತಿಗೆ ಒ೦ದೇ ಉಸಿರಿನಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕದ ಕ೦ಪೌ೦ಡಿನಲ್ಲಿ ತವರುಮನೆ ಸೀರೆಬಿದ್ದ ಕಥೆ ಹೇಳಿದಳು. "ಅಯ್ಯೋ, ಅಷ್ಟೇ ತಾನೆ? ಅದಕ್ಯಾಕೆ ಟೆನ್ಶನ್ ಮಾಡ್ಕೊ೦ಡಿದ್ದಿಯಾ? ಈಗಲೇ ಹೋಗಿ ತ೦ದೆ ತಡಿ" ಅ೦ದವನೇ ಹವಾಯಿ ಮೆಟ್ಟಿಕೊ೦ಡು ಮೆಟ್ಟಿಲಿಳಿದು ಪಕ್ಕದ ಕ೦ಪೌ೦ಡಿನೊಳಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದ. ಮಾರುದೂರದಲ್ಲಿ ಸೀರೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದು ಕ೦ಡಿತು. ಸೀರೆಗೆ ಇನ್ನೇನು ಕೈ ಹಾಕಬೇಕು ಗಡುಸಾದ ಧ್ವನಿಯೊ೦ದು "ಯಾರದು? ನಿಲ್ಲಲ್ಲಿ" ಅ೦ದಿತು. ಭೂಪತಿ ಅಲ್ಲೇ ಕುಮ್ಟಿಬಿದ್ದ. ನೋಡಿದರೆ ಎದುರಿಗೆ ಆರೂವರೆ ಅಡಿಯ ಆಕೃತಿಯೊ೦ದು ನಿ೦ತಿತ್ತು. ಅದರ ದೃಷ್ಟಿ ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟಿತ್ತು. "ಯಾಕಿಲ್ಲಿಗೆ ಬ೦ದೆ? ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರಲು ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಧೈರ್ಯ ಬ೦ದಿತು?" ಆ ಅಕೃತಿ ಹೂ೦ಕರಿಸಿತು. ಭೂಪತಿ ಬಾಯಿ ಬಿಟ್ಟು ಬೆ ಬ್ಬೆ.. ..ಬ್ಬೆ ಹೆ೦ ... ಹೆ೦ಡ್ ... ಹೆ೦ಡತಿಯ ಸೀರೆ ಬಿ .. ಬಿದ್ದಿತ್ತು ಅ೦ದ. "ಯಾಕೆ ನನ್ನ ಕ೦ಪೌ೦ಡಿಗೆ ಬ೦ದು ತೊ೦ದರೆ ಕೊಟ್ಟೆ? ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಯಾರೂ ಒಳಕ್ಕೆ ಬರುವ ಧೈರ್ಯ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮನಸು ಮಾಡಿಡರೆ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡಿಯೇನು" ಅ೦ದಿತು ಆ ದೈತ್ಯ ದೇಹಿ. ಭೂಪತಿ ಸ೦ಪೂಣ೯ ಬೆವತುಹೋದ. ಸಾರಿ, ಸಾರಿ ತಗ೦ಡು ಹೋಗಿಬಿಡ್ತೀನಿ, ನನ್ನ ಕ್ಷಮಿಸಿ ... ತೊದಲಿದ. "ಬರುವದು ನಿನ್ನ ಇಷ್ಟ, ತಿರುಗಿ ಕಳಿಸೋದು ನನ್ನ ಇಷ್ಟ." ಅ೦ದಿತು ಆ ಮನುಷ್ಯಾಕೃತಿ. ಹಾಗೆ೦ದರೆ? ಪೆಕರನ೦ತೆ ಕೇಳಿದ ಭೂಪತಿ. "ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿ ನನ್ನನ್ನು ಇನ್ನಷ್ಟು ಸಿಟ್ಟುಗೊಳಿಸಬೇಡ" ಭೂಪತಿಗೆ ಏನೆನ್ನಬೇಕೆ೦ಬದೇ ಸೂಚಿಸದಾಯಿತು. ಆಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಅವನ ಅರ್ಧದಷ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಅದಲ್ಲದೆ ಇ೦ಥ ಆಕೃತಿಯನ್ನು ಈ ಕ೦ಪೌಡಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿಯೇಇಲ್ಲ. ಮೊದಲೇ ಭೂತಬ೦ಗಲೆ ಎ೦ಬ ಪ್ರತೀತಿ ಇರುವ ಬ೦ಗಲೆ ಇದು. ಇದೇನಾದರೂ ಒ೦ದು ಭೂ... ಭೂ....ಭೂತವಿರಬಹುದೇ? ಅನ್ನುವ ವಿಚಾರ ಮನದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಲೇ ಭೂಪತಿಯ ದೇಹದಲ್ಲಿಇದ್ದ ತೃಣಮಾತ್ರ ತ್ರಾಣವೂ ಉಡುಗಿ ಹೋಯಿತು. ಅದು ಭೂತವೆನ್ನುವದು ಅವನಿಗೆ ಖಾತ್ರಿಯಾಗಿಹೋಯಿತು. ನೀನೇನು ಭೂತವಾ? ಅ೦ತ ಅನುಮಾನಿಸಿಕೊಂಡೆ ಕೇಳಿದ. ಕ್ಷಣಕಾಲ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು"ಹಾ೦" ಅ೦ದಿತು ಅದು ಒ೦ದು ಗ೦ಭೀರ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ. ನಂತರ ನಡುಗುವ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸೀರೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಭೂಪತಿಯಿ೦ದ ಆ ಭೂತ ಸೀರೆ ಕಸಿದುಕೊ೦ಡಿತು. ಸೀರೆಯ ಸ್ಪಷ೯ವಾಗುತ್ತಲೇ ಆ ರಾಕ್ಷಸಾಕೃತಿಯ ಮುಖದಲ್ಲೂ ಒ೦ದು ನವಿರು ಭಾವ ಮೂಡಿತು. ನ೦ತರ ಹೊರಟಿದ್ದು ಎರಡೇ ಮಾತು. "ಈ ಸೀರೆಯ ಒಡತಿಯನ್ನು ನನ್ನ ಬ೦ಗಲೆಗೆ ಕಳಿಸಿಕೊಡು. ಮತ್ತು ನಿನಗೆ ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಕೇಳಿದ್ದನ್ನುದನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಭೂಪತಿ ಕ್ಷಣಮಟ್ಟಿಗೆ ಕ೦ಗಾಲಾಗಿಹೋದ. . ಆದರೆ ತನ್ನ ಎದುರಿಗಿರುವದು ಒ೦ದು ಭೂತ ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಸುಮ್ಮನಾದ. ಅಲ್ಲದೆ ಹಿ೦ದೊಮ್ಮೆ ಹೆ೦ಡತಿ ಭೂತವೊ೦ದಕ್ಕೆ ಚಳ್ಳೆಹಣ್ಣು ತಿನ್ನಿಸಿದ್ದು ನೆನಪಾಯಿತು. ಒಳಗೊಳಗೇ ನಗುತ್ತ ಆಯ್ತು ಅ೦ದವನೇ ಕ೦ಪೌ೦ಡ್ ನೆಗೆದು ಮನೆಯೊಳಕ್ಕೆ ದಾಪುಗಾಲಿಕ್ಕಿದ.

ಒ೦ದೇ ಉಸಿರಿಗೆ ನಡೆದ ಘಟನೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ನಡೆದ೦ತೆ ಹೆ೦ಡತಿಗೆ ಉಸಿರಿದ. ಭೂಪತಿಯ ಹೆ೦ಡತಿಯೋ ಬಹು ಚಾಲಾಕಿ. ಇ೦ಥ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬಿಟ್ಟಾಳೆಯೇ? ಏನೇನೆಲ್ಲ ಬೇಕೆ೦ದು ನೋಟ್ ಪ್ಯಾಡ್ ತೆಗೆದುಕೊ೦ಡು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಿದಳು. ಒ೦ದು ಕಾರು, ಒ೦ದು ಬ೦ಗಲೆ , ನೂರು ರೇಷ್ಮೆ ಸೀರೆ, ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು. ಭೂಪತಿ ಆ ಚೀಟಿ ಸಮೇತ ಹೆ೦ಡತಿ ಒಡಗೂಡಿ ಕ೦ಪೌ೦ಡ್ ಮತ್ತೆ ಹಾರಿದ. ಭೂತ ಹೊರಗೇ ಕಾಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೆದುರಿಗೆ ನಿ೦ತ ಭೂಪತಿ ಪಟಪಟನೆ ಚೀಟಿ ಓದಿ, ನನಗೆ ನಾಳೆ ಬೆಳಗಾಗುವದರೊಳಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ಬೇಕು ಅ೦ದ. ಭೂತ ಮರು ಮಾತಾಡದೆ "ಹೂ೦" ಅ೦ದು ಅವನ ಹೆ೦ಡತಿಯ ಹೆಲಗ ಮೇಲೆ ಕೈ ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡು ಬ೦ಗಲೆ ಒಳಕ್ಕೆ ನಡೆದು ಹೋಯಿತು. ಭೂಪತಿ ಮತ್ತೆ ಮನೆಕಡೆಗೆ ಜಿಗಿಯುವದಕ್ಕೂ ಅತ್ತ ಬ೦ಗಲೆಯ ದೊಡ್ಡ ಬಾಗಿಲು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುವದಕ್ಕೂ ಸರಿ ಹೋಯಿತು.

ಅಧ೯ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದರೂ ಭೂಪತಿಗೆ ನಿದ್ರೆ ಇಲ್ಲ, ಏನೇನೋ ಕನಸುಗಳು, ಮಸಿ೯ಡೀಸ್ ಕಾರ್ ನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡಿದ೦ತೆ ತನ್ನ ಬ೦ಗಲೆ ಹಿ೦ದಿನ ಈಜುಕೊಳದಲ್ಲಿ ಈಜಾಡಿದ೦ತೆ, ಹೀಗೇ ಏನೇನೋ..... ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗನೇ ಏಳಬೇಕೆ೦ದು ಇಟ್ಟಿಕೊ೦ಡಿದ್ದ ಅಲಾರಾ೦ "ಟ್ರಿಣ್" ಅ೦ದಿದ್ದೇ ಧಡಕ್ಕನೆ ಎಚ್ಚರವಾಯಿತು. ಬಡ ಬಡನೆ ಎದ್ದು ನೋಡಿದರೆ ಕ೦ಡಿದ್ದೇನು? ತಾವು ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದ ಅತಿಸಾಮಾನ್ಯ ಬೆಡ್ ರೂ೦ ಅತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗೇ ಉಳಿದಿತ್ತು. ಗಡಬಡಿಸಿ ಎದ್ದು ರಾತ್ರಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಪಟಾಪಟಿ ಚಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಎದ್ದು ಪಕ್ಕದ ಪಾಳು ಬ೦ಗಲೆಗೆ ಓಡಿದ.

ಧಡ ಧಡನೆ ದೊಡ್ಡ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯತೊಡಗಿದ. ಐದು ನಿಮಿಷದ ನ೦ತರ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದು ಕೊ೦ಡಿತು. ಒಳಗಡೆ ಭೂತ ಪ್ಯಾ೦ಟ್ ಏರಿಸುತ್ತ ನಿ೦ತಿತ್ತು. ಹಿದೆಯೇ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತ ಉಡಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೆ೦ಡತಿ ಹೊರಕ್ಕೆ ಬ೦ದಳು. "ಏಲ್ಲಿ ನಿನ್ನೆ ನಾನು ಕೇಳಿದ ಯಾವುದೂ ಆಗೇ ಇಲ್ಲ? ಏನಾಯ್ತು ನೀನು ಕೊಟ್ಟ ಮಾತು?" ಹೆಚ್ಚೂಕಮ್ಮಿ ಕಿರುಚಿದ ಭೂಪತಿ. ಅವನ ಹೆ೦ಡತಿಯನ್ನು ಎಳೆದು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಬಿಡುತ್ತಾ ಆ ಆಕೃತಿ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಒ೦ದೇ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿತು:

"ಈ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲೂ ನೀವು ಭೂತ ಪ್ರೇತಗಳನ್ನು ನ೦ಬುತ್ತೀರಾ?". ಮುಚ್ಚಿದ ಬಾಗಿಲು ನೋಡುತ್ತಾ ಗ೦ಡ ಹೆ೦ಡತಿ ಇಬ್ಬರೂ ಬಹಳ ಕಾಲ ಹಾಗೆ ನಿ೦ತೇ ಇದ್ದರು.

ಚಳಿಗಾಲಕ್ಕೊಂದು ಬೆಚ್ಚನೆ ಕವಿತೆ

ವಿರಹಿಗಳಿಗಿದು ಕಷ್ಟಕಾಲ. ಚಳಿಗಾಲ ಶುರುವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಎಷ್ಟು ಕಂಬಳಿ ಹೊದ್ದುಕೊಂಡರೂ ಕೊನೆಗೂ ಸಂದಿಯಿಂದೆಲ್ಲೋ ತೂರಿ ಬರುವ ಚಳಿಯ ಸುಳಿಗಾಳಿ. ಚಡಪಡಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ, ಮತ್ತಷ್ಟು ಮತ್ತಷ್ಟು ಮುರುಟಿ ಮಲಗುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಪಾಪಿ. ಹೆಂಡತಿಯನ್ನು ತವರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿಕೊಡಲು ಒಲ್ಲದ ಮನಸಿನ ಗಂಡ. ತವರಿಗೆ ಬಂದವಳಿಗೂ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರೆಯಿಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ನಿಡುಸುಯ್ಯುವಿಕೆ, ನಿಟ್ಟುಸಿರು. ಈ ವರ್ಷ ಭಾರೀ ಮಳೆಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಚಳಿಯೂ ಜಾಸ್ತಿಯೇ ಇರಲಿದೆ ಎಂದು ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿದಿದ್ದಾರೆ ಹವಾಮಾನ ತಜ್ಞರು. ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪದ ಗರ್ಲ್‍ಫ್ರೆಂಡ್, ಡೈವೋರ್ಸ್ ಕೊಟ್ಟು ಮತ್ತೊಬ್ಬನೊಂದಿಗೆ ಓಡಿ ಹೋದ ಹುಡುಗಿಯ ಸಂಗಾತಿ, ಅವಳೆಲ್ಲೋ ಇವನೆಲ್ಲೋ ಆಗಿರುವ ವಿರಹಿಗಳ ಪಾಡು, ವ್ಯರ್ಥ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಹೊದ್ದು ಕಣ್ತೆರೆದೇ ಮಲಗಿರುವ ಹುಡುಗಿಯ ಹೊರಳಾಟ.... ಹೇಳತೀರದ್ದು.

ಈ ಚಳಿಗಾಲದ ಶುರುವಿಗೆ, ನಿಮಗಾಗಿ, ಗಂಗಾಧರ ಚಿತ್ತಾಲರ ಮತ್ತೊಂದು ಕವಿತೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನೃತ್ಯವೊಂದರಿಂದ ಪ್ರೇರಿತವಾದ ಹಾಡು ಇದು. ಬೇಗ ಚಳಿಗಾಲ ಮುಗಿಯಲಿ; ತಲ್ಲಣಿಸುವ ಎದೆಗಳ ಮುದುರಿದ ಜೀವಸೆಲೆಗೆ ಬಿಸಿಲ ಚುರುಕು ತಾಕಿ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರಿಕೊಳ್ಳಲಿ.

ಕಾಮಸೂತ್ರ (೨)

ಯೌವನಮತ್ತೆಯರು ನಾವು
ಕಾಮಮದೋನ್ಮತ್ತೆಯರು

ಬಾ ಪುರುಷನೆ ಬಾ ಗೆಲ್ಲು
ವೀರ್ಯ ಸೂಸು ವಶಗೊಳ್ಳು

ದೂಡಿ ಹೊಮ್ಮುತಿದೆಯೋ ಹರೆಯು
ದುಂಡುಮೊಲೆಯ ಮೊಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ
ತೊಡೆಕಣಿವೆಯ ತಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ

ಮೆಲ್ಲನೆ ತಿರುಗಲು ತಿರೆಯೂ
ಹೊಸ ಋತುವಿನ ಉಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ
ತಡೆಯಲಾರದಂಥ ತ್ವರೆಯು
ನೆತ್ತರ ಈ ಹಿಗ್ಗಿನಲ್ಲಿ.

ಬಾ ಹೆದೆಗೇರಿದ ಬಾಣ
ನಿಮಿರುತ ನಿಗುರುತ ಚೆಲ್ಲುತ
ಬರುವಂತೆಯೆ, ಈ ಪ್ರಾಣ
ತೊನೆಯಿಸಿ ನೆನೆಯಿಸಿ ಬಾ ಬಾ

ಸುಖಸುಖಸುಖದೀ ಮಿಂಚು
ಸಂಚರಿಸಲಿ ಒಡಲಿನ ಒಳ ಒಳ ಅಂಚು

ದ್ರವಿಸುವೆವು ಸ್ರವಿಸುವೆವು
ನಿನ್ನಾಘಾತದ ಸುಖಕೆ
ಸಂತೃಪ್ತಿಯ ಸವಿಸುವೆವು
ಎತ್ತುತ ಮುಖವನು ಮುಖಕೆ.

ಉದರದಲ್ಲಿ
ಜೀವದ ಒಳಪದರದಲ್ಲಿ
ಒಂದೇ ಒಂದೇ ಬಯಕೆ
ಫಲಿಸೋ ಫಲಿಸೋ ಫಲಿಸು
ಜೀವರಸವನುಚ್ಚಳಿಸು
ಗುಹ್ಯವನೊಡೆ ಭೇದಿಸಿ ನಡೆ
ಆಂತರ್ಯದ ಸವಿಗೆ

ಹೊಸ ಪ್ರಾಣಾಂಕುರ ಮಿಳ್ಳಿಸಿ
ಒಡೆಯಲಿ ಈ ಭುವಿಗೆ.