ಮಿದುವ ಹದ ಮಾಡಿದ ಮುತ್ತು..

-ಗೌತಮ್ ಹೆಗಡೆ


ಚುಕ್ಕಿ ಲೆಕ್ಕ ಕಲಿಸುವೆನೆಂದು
ಆಕಾಶ ನೋಡುವ ಕಲೆಯ
ಹೇಳಿಕೊಡುವೆ ಬಾ ಎಂದು
ಹೊಳೆಯ ದಂಡೆಯ ಹುಣಿಸೆ ಮರದ ಕೆಳಗೆ
ಎದೆಯ ತಾಳದ ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪಿಸಿ
ಗೋವಿಂದ ಕಲೆ ಕಲಿಸಿದವನು ನೀನು... ...

ಅಂದು ಆ ರಾತ್ರಿ
ನನ್ನೇ ಮರೆತ ನಾನಿದ್ದೆ;
ಎನ್ನೊಡನೆ ನೀನಿದ್ದೆ.
ಹೊಳೆ ನೀರ ಸವರಿ ತೇಲಿ ಬರುತಲಿದ್ದ
ತಂಗಾಳಿಯಿತ್ತು
ಏರಿಳಿವ ಎದೆಯ ಗೂಡಿನ ತುಂಬಾ
ಉಸಿರು ಬೆಚ್ಚಗಾಗಿತ್ತು
ತನುವೆಲ್ಲ ಉಪ್ಪು ಹುಳಿ ಖಾರದ
ಹದವಾದ ಪಾಕವಾಗಿತ್ತು
ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಒಂದಡಿಯ ಅಂತರ
ತೀರ ಸಪ್ಪೆಯಾಗಿತ್ತು..
ಮೌನ ಸಾಕಾಗಿತ್ತು
ಮಾತೂ ಬೇಡವಾಗಿತ್ತು

ಸಾಕಾದ ಮೌನ
ಬೇಡವಾದ ಮಾತಿನ ನಡುವೆ
ಕೈಗೆ ಕೈ ಸೋಕಿ ಅಪ್ಪುಗೆ ಹುಟ್ಟಿತ್ತು,
ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಅಸಂಖ್ಯ ಮುತ್ತು..
ಹಣೆಗೊಂದು
ಕಣ್ಣ ಮೇಲೊಂದು
ತುಟಿಗೊಂದು
ನೀಳ ಕೊರಳ ಮೇಲೊಂದು
ನಾಜೂಕಿನ ಮುತ್ತು..
ಮತ್ತೆ ಎದೆಯ ಮಿದುವಿನಲ್ಲೊಂದು
ಅತಿ ಮಧುರ ಮುತ್ತು
ಮಿದುವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಹದ ಮಾಡಿ
ಮುತ್ತು ಮುಂದೆ ಹೊರಟಿತ್ತು
ಇಳಿಜಾರ ಹಾದಿಯಲಿ ಜಾರಿ ಜಾರಿ
ಹೊಕ್ಕಳ ಸರಹದ್ದು ದಾಟಿ
ಮುತ್ತು ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಸೇರಿತ್ತು..

ನಾನರಳಿ ಸುಖದಲ್ಲಿ ನರಳಿ
ಹೂವಾದೆ
ನೀ ತೃಪ್ತ ದುಂಬಿಯಾದೆ
ನಾ ಬಟ್ಟಬಯಲಾದೆ
ನೀ ಖಾಲಿ ಮುಗಿಲಾದೆ...